ഞങ്ങൾ

പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു പറഞ്ഞങ്ങനെ....
ഞങ്ങളിന്നു ആരോ രണ്ടുപേരായി,
നേരിട്ടൊന്നു കാണാത്ത രണ്ടുപേർ
തമ്മിലൊന്നും മിണ്ടാത്ത രണ്ടുപേർ.

ഒരിക്കലിടക്കൊരു പൂക്കാലം....
ഒരുപാടു മിണ്ടിയ രണ്ടുപേർ
എന്നും കണ്ടിരുന്ന രണ്ടുപേർ,
ഞങ്ങളേതോ രണ്ടുപേരൊന്നായി.

ഞങ്ങളന്നൊരുപാട് സ്നേഹിച്ചു....
സ്നേഹിച്ചു സ്നേഹിച്ചു ഞങ്ങൾ
സ്നേഹത്തിനൊരതിരിട്ടു വെച്ച്
നമ്മൾക്കു മുമ്പും, നമ്മളുമെന്നൊരതിര്

ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്ത ഞങ്ങൾ....
നിറങ്ങൾകൊണ്ട് മഴവില്ലുപോലെ
സ്വരങ്ങൾ കൊണ്ട് ഇളം കാറ്റുപോലെ
ഞങ്ങളങ്ങനഴകായി സുഖമായി.

സ്നേഹമായിരുന്നു ഞങ്ങൾ...
അവസാനിക്കാത്തതെന്തോ പോലെ,
പിരിയാനാവാത്ത എന്തോ പോലെ
ഞങ്ങളങ്ങനെ ഞങ്ങളായി സ്നേഹിച്ചു.

ഒരുപാടു മിണ്ടി, ഒത്തിരി കണ്ടു
സ്നേഹിച്ചു, മോഹിച്ചു
ഞങ്ങളെ പകുത്തു നൽകി
ഞങ്ങളൊന്നായി ഒഴുകി, അലിഞ്ഞു....

പരസ്പരം അറിയാതോരെ പോലെ....
മറന്നെന്നു  നടിച്ചും, മറന്നെന്നു വരുത്തിയും
മിണ്ടാതെ, കാണാതെ, മരിച്ചെന്നറിയവേ
ഒന്ന് പൊട്ടിക്കരയാനായി മാത്രം

ഓർമ്മകൾ ബാക്കി വെച്ച്
നോവുകൾ കൂട്ടിനുവെച്ച്
അങ്ങനെ, ഞങ്ങളങ്ങനെ
ഇന്നാരോ രണ്ടുപേരായി....